Ik ben Paul, en werk samen met mijn vrouw Roelien. We leiden een school in de sloppenwijk waar we wonen. Dit is mijn verhaal…

In 2004 heb ik mijn Discipleschip Training School gedaan bij Jeugd met een Opdracht. Daar leerde ik onder andere om Gods liefde voor mij echt te accepteren. Tijdens de outreach naar India kon ik de liefde die ik ervoer van God uitdelen aan anderen. Ik voelde daar een sterke roeping om God voltijd te dienen. Deze roeping werd erkend door de gemeenteleiding en in 2005 werd ik als (de toen jongste) zendeling uitgezonden. Sinds begin 2006 woon ik in New Delhi, India. Daar heb ik een school opgezet voor schoenpoetsers in een sloppenwijk. Inmiddels ben ik getrouwd met Roelien en is onze school gegroeid van 7 jongens in het eerste jaar tot 80 jongens. Ons werk bestaat uit voornamelijk uit bijles voor kinderen die naar de overheidsschool gaan. We zijn ook een school (onderbouw, groep 3 t/m 5) voor een paar kinderen die geen registratie konden krijgen bij de overheidsschool. Elke dag beginnen we met christelijke kinderliedjes en een bijbelverhaal. De kinderen doen zo enthousiast mee dat je het buiten al kunt horen. Daarna geven we les aan ongeveer 70 kinderen, verdeeld over 6 klassen. Rond lunchtijd gaan de meeste kinderen naar de overheidsschool. De kinderen die de hele dag bij ons zijn hebben dan lunch samen met de leraren. In de middag komen een aantal kinderen weer terug voor bijles.

De overheidsscholen hebben klassen van 60-80 kinderen. Er wordt dus niet veel uitgelegd en als het kind zelf niet gemotiveerd is, is het erg lastig om bij te blijven. Wij zeggen daarom ook vaak dat de kinderen naar de overheidsschool gaan voor hun certificaat en bij ons komen voor het onderwijs.

We geven heel veel aandacht aan de engelse taal. Engels is steeds belangrijker voor het vinden van werk en hogere opleidingen. De meeste kinderen spreken geen woord engels als ze bij ons komen en binnen 1 à 2 maanden kunnen ze al een simpel gesprekje voeren.

We horen vaak van ouders en leerlingen dat kinderen school niet leuk vinden en niet naar bijles wilden, maar ze vinden leren leuk nu ze bij ons komen. Als we vragen waarom, is bijna altijd het antwoord 'omdat hier de leraren van ons houden'.

Naast de schoolvakken leren we de kinderen ook veel normen, waarden, manieren, hygiëne, enz.. Onze school is voor veel kinderen de eerste plek waar ze leren zich aan regels te houden. Maar ook hier geldt weer als leidraad voor de leraren: je mag pas streng zijn als de kinderen weten dat je echt om ze geeft. Ook helpen we regelmatig met medische zorg, of met een boodschappenpakket als ze thuis niets te eten hebben.

Twee broers die in 2007 bij ons als leerling kwamen werken nu met ons mee als leraar. Eén van hen doet het zelfs zo goed dat hij onze tweede school mag leiden. Deze wordt 7 kilometer bij ons vandaan gebouwd en zal zowel als school en als kerk gebruikt worden.

Roelien leidt twee keer per week een klas voor (jonge) vrouwen vanaf 16 jaar, Dorcas. Hier leren ze engels, over ons geloof en krijgen ze naailessen. Deze klas wordt na 9 maanden afgesloten met een examen en certificaat.